Hij moet zijn uiterste best doen om niet luidruchtig te snuiven. In plaats daarvan ademt hij vrijwel geluidloos door zijn mond. Het is godverdomme zo muf hier, hoe kan iemand hier normaal ademen? Hij wist dat ze zich goed kon aanpassen, maar dat ze in zo’n stinkhol kan slapen, verrast hem. Zijn mondhoeken trekken omlaag. Het kutwijf had er zelfs op gestaan dat hij zijn lakens verschoonde voor hij met haar naar bed mocht.
De vloer kraakt onder zijn voet en hij verstijft. De metalen loop van het vuurwapen in zijn hand rust tegen de muur, verscholen achter de deurpost. Hij telt de seconden in zijn hoofd en wacht. Op de achtergrond gaat het geluid van het kletterende water van de douche onverstoord door. Er wordt gegiecheld.
Je bent veilig, denkt hij.
Hij sluipt verder door de slaapkamer. De grond ligt bezaaid met kleren, zo te zien vooral van de man. Met zijn voet schuift hij de stapel opzij tot hij iets ziet dat niet bij de kamer past. Hij drukt de stof van het hemdje tegen zijn neus. Black Opium van Yves Saint Laurent. Zijn geschenk aan haar.
Vuile teef.
Hij vouwt zich op achter de kledingkast. Het geluid van de douche is gestopt.
